Таҳоратнинг комиллиги
Ҳурматли устоз, қуйидаги савол билан мурожаат этишга ижозат бергайсиз:
Эркак киши бавл қилиб бўлганидан кейин ўша ерини яхшилаб қисиб ёки силкитиб, пешобни тўлалигича чиқариб ташлаши кераклигини устозимдан эшитганман. Баъзи ҳолларда таҳорат қилиб бўлингандан сўнг ўша ердан кичик томчи чиқиб, таҳоратни синдиришига кўп маротаба шоҳид бўлдим. Бу ҳолат ўзига яраша қийинчилик ҳам туғдирмоқда. Масалан, бавл қилиб бўлиб, токи уни яхшилаб чиқариб ташлагунча талайгина вақт ўтмоқда. Иккинчидан, уни чиқариб ташлаб, таҳорат қилингандан кейин текшириб кўрилганда, жуда кичик томчи кўринмоқда. Аммо у ташқарига чиққанича йўқ. Каминада кейинчалик намоз ўқиш жараёнида бу томчи ташқарига чиқиб, таҳоратни синдириб қуймасмикан, деган шубҳа туғилмоқда. Баъзилар ҳожатга киргандан кейин ташқарида бир оз ҳаракат қилиб, бир неча бор ўтириб-туриб, кейин таҳорат қилишни тавсия қиладилар. Бунда ўша пешоб томчиси кийимга тегиб ва бундай ҳол
кунда бир неча бор такрорланиб, ички кийимни нопок қилиб қўймайдими?! (Кафт миқдоригача бўлган оғир нажосатга изн борлигидан хабарим бор)
Намознинг қабул бўлиши мукаммал таҳоратга боғлиқ бўлгани учун сиз азиз устозимиздан бу борада маслаҳат ва тавсия олмоқчи эдим. Жазакаллоҳу хойрон!
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Бу васваса ҳолатидир. Бундан қутулиш керак.
وَسَمِعَ عَبْدُ اللهِ بْنَ مُغَفَّلٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ وَلَدَهُ يَقُولُ: اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْقَصْرَ الْأَبْيَضَ عَنْ يَمِينِ الْجَنَّةِ إِذَا دَخَلْتُهَا، فَقَالَ: يَا بُنَيَّ، سَلِ اللهَ الْجَنَّةَ وَتَعَوَّذْ بِهِ مِنَ النَّارِ؛ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «إِنَّهُ سَيَكُونُ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ قَوْمٌ يَعْتَدُونَ فِي الطُّهُورِ وَالدُّعَاءِ». رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَابْنُ مَاجَهْ
Абдуллоҳ ибн Муғаффал розияллоҳу анҳу ўз ўғилларининг «Аллоҳим, қачонки жаннатга кирсам, жаннатнинг ўнг томонидаги оқ қасрни менга беришингни сўрайман», деяётганини эшитиб қолиб, «Эй болам, Аллоҳдан жаннатни сўра ва Ундан дўзахдан паноҳ сўра! Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Келажакда ушбу умматнинг ичида покликда ва дуода ҳаддидан ошадиган қавмлар бўлажак», деганларини эшитганман», дедилар».
Абу Довуд ва Ибн Можа ривоят қилганлар.
Шарҳ: Исломда ота-онанинг болалар тарбияси бўйича масъулиятлари жуда ҳам катта. Ота-она ўз фарзандининг ҳар бир хатти-ҳаракати шариатга мувофиқ бўлиши учун жавобгардир. Бу масъулиятли вазифани аввалги мусулмонлар қойиллатиб амалга оширганлар. Мана, ўша аброрлардан бири – Абдуллоҳ ибн Муғаффал розияллоҳу анҳу ўз ўғилларининг Аллоҳ таолога илтижо ила қилаётган дуосида суннатга бир оз тўғри келмайдиган ҳолатни сезишлари билан дарҳол унга танбеҳ бериб, тўғри йўлни кўрсатмоқдалар. Ота ўғлининг «Аллоҳим, қачонки жаннатга кирсам, жаннатнинг ўнг томонидаги оқ қасрни менга беришингни сўрайман», деб қилган дуосини дуода ҳаддан ошиш, деб баҳолади. Чунки мусулмон одам энг аввало Аллоҳдан жаннатга киришни ва дўзахдан қутулишни сўраши керак. Аллоҳ таолонинг лутфу карами ила жаннатга кирганидан кейин у ернинг мартабалари бу дунёда қилинган амалларга қараб берилаверади.
Абдуллоҳ ибн Муғаффал розияллоҳу анҳу ўғилларига берган танбеҳлари ўз фикрларидан чиққан нарса эмас, балки Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳадисларига асосланган гап эканлигини билдириб, «Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Келажакда ушбу умматнинг ичида покликда ва дуода ҳаддидан ошадиган қавмлар бўлажак», деганларини эшитганман», дедилар».
Бу ҳадисда покликда ҳаддан ошувчилар ҳақида гап бор бўлганлиги учун у ушбу ўринда келтирилмоқда. Демак, покликда ҳам ҳаддан ошмаслик керак экан. Ҳадд эса шариат кўрсатган чегарадир.
عَنِ الْحَكَمِ أَوِ ابْنِ الْحَكَمِ، عَنْ أَبِيهِ: أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَالَ ثُمَّ تَوَضَّأَ وَنَضَحَ فَرْجَهُ. رَوَاهُ أَصْحَابُ السُّنَنِ
Ҳакам ёки Ибн Ҳакам отасидан ривоят қилади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бавл қилдилар, сўнгра таҳорат қилдилар ва фаржларига сув сепдилар».
«Сунан» эгалари ривоят қилганлар.
Таҳорат қилгандан сўнг фаржга сув сепиш кийимнинг устидан бўлади. Бу иш асосан шайтоннинг васвасасини рад қилиш учун маслаҳат берилади. Баъзи одамлар таҳорат қилиб бўлгандан кейин фаржидан сув чиқиб, кийимига текканга ўхшаб, иккиланиб қолишади. Ана ўша нарса сув сепганда йўқ бўлади.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «جَاءَنِي جِبْرِيلُ، فَقَالَ: يَا مُحَمَّدُ، إِذَا تَوَضَّأْتَ فَانْتَضِحْ». رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ
Имом Термизий Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан қилган ривоятда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Жаброил менга: «Эй Муҳаммад, таҳорат қилганингда сув сепиб юбор», деди», деганлар. Чунки шайтон фаржни ҳаракатлантиради.
عَنْ أُبَيِّ بْنِ كَعْبٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «إِنَّ لِلْوُضُوءِ شَيْطَانًا يُقَالُ لَهُ الْوَلَهَانُ، فَاتَّقُوا وَسْوَاسَ الْمَاءِ». رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ
Убай ибн Каъб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Таҳорат учун Валаҳон деб айтиладиган шайтон бор. Сув васвасасидан сақланинглар», дедилар».
Термизий ривоят қилган.
«Валаҳон»нинг луғавий маъноси «ўта берилган» деганидир. Демак, шайтонларнинг ичида кишиларни таҳоратда васваса қилишга ўта берилганлари бор экан. Унинг васвасасидан эса таҳорат ва ғуслни бошлашда «Аъузу биллаҳи» ва «Бисмиллаҳи»ни айтиш билан, эътиборни ва хаёлни бир жойга қўйиб, турли шубҳали фикрлардан узоқда бўлиш билан сақланиш мумкин.
Валлоҳу аълам.
Дин ишлари бўйича қўмитанинг хулосаси рақами: 2022 йил 03-07/1077
